අපි පුංචි කාලේ, අපි අහපු දේවල් ආපහු අහද්දී, දැකපු දේවල් ආපහු දකිද්දී, අපි ආපහු හිතින් යනව ළමා කාලෙට...
ගොඩක් වෙලාවට, අපේ ළමා කාලේ දැකපු මිනිස්සු දැන් වයසට ගිහින්, එහෙමත් නැත්නම් ඒ කාලේ ගොඩක් අවධානය දිනාගනිපු වැඩිමහලු අය දැන් මැරිලා. අපේ ළමා කාලේ අපි දැකපු බොහෝ ගොඩනැගිලි දැන් වැඩිදියුණු කරලා, එහෙමත් නැත්නම් ඒවා කඩල දාලා, ඒ තැන් වල අලුතින් ගොඩනැගිලි හදලා. ඒ කාලේ කැලේ වැවිල තිබුණු පාලු ඉඩම් වල දැන් ගෙවල් හදලා. ඉතින් පුංචි කාලේ දැකපු ගොඩක් දේවල් දැන් දකින්න නැහැ.
ඒත් අපි පුංචි කාලේ අපි අහපු දේවල්, විශේෂයෙන්ම අපි අහපු සින්දු, තවම ඇහෙනවා අපට. ඒ ගීත ඇහෙනකොට, හිතින් පුංචි කාලෙට ගිහින්, ඒ කාලේ හිතේ තිබුණු සතුට, සැහැල්ලුව, විඳින එක හරිම සුන්දර අත්දැකීමක්.
මම පුංචි කාලේ මම අහපු සින්දු කීපයක්, මම බෙදාගන්න හිතුවා. මේ සින්දු සමහර ඒවායේ තේරුම ඒ කාලේ තේරුනේ නැතත්, ඒ සංගීතය, තාලය, රසවිඳින්න පුළුවන් උනා.
සමනොළ සිරිපා පියුම දොවාගෙන
පීදෙන ගොයමේ නෑඹුල් සුවඳින්
නිල් උපුලී මල් කැකුලී
ජලේ ගැඹුර ඔරුව දන්නෙ නෑ
ජලේ ගැඹුර ගීතයේ තියෙන, "දුව දෙන්න බෑ කියාවිදෝ" කියන කොටස, මම ගැයුවේ, "පුටුව දෙන්න බෑ කියාවිදෝ" කියල මට මතකයි.
මේ පෝස්ට් එක කියවලා, ඔයාලා පුංචි කාලේ අහපු, ආපහු අහද්දී හිතින් ළමා කාලෙට පියමන් කරන ගීත, පහලින් කොමෙන්ට් කරලා යන්න.